Otherwhere Savannah Jo Lack SAVANNAH JO LACK

Complementariteit, het soort waarbij ideeën elkaar ontmoeten, samensmelten en materialiseren tot iets nieuws, is iets heel bijzonders en vaak het meest gewilde effect van een artistieke samenwerking. Deze synchroniciteit was niet onbekend voor Robot Koch en Savannah Jo Lack, die in het verleden al succesvol hadden samengewerkt aan een album, maar voor hun nieuwste EP, Otherwhere, waagden beide artiesten zich op onbekend terrein; het duo zou worden vergezeld door een orkest.

Koch werd benaderd door het Neue Meister-label om deel uit te maken van hun concertreeks door een speciaal stuk te creëren met het Deutsche Kammerorchester, en hij stond meteen te popelen om de Australische violist en componist, evenals Lack, een oude vriend, aan boord te halen. In 2016 sloegen beide artiesten de handen ineen voor het album 'Particle Fields', een bejubelde release die bewees dat hun verschillende geluiden, Kochs elektronische en filmische producties en Lacks weelderige strijkerscomposities, elkaar aanvulden. Maar deze keer moest er ook rekening worden gehouden met een Orchestra. 'Sommige van onze gebruikelijke benaderingen voor het opnemen waren niet beschikbaar, dus we waren ons er heel bewust van om te schrijven op een manier die het ensemble diende,' legt Lack uit.

Otherwhere is een werk van synergie, zowel in de composities als in de uitvoering. De gevoeligheden van Koch en Lack versterken elkaar niet alleen, maar geven ook het geluid van het Deutsche Kammerorchester extra levendigheid: 'Het album is voor mij een ontmoeting van geesten, harten en manieren van componeren. Het plaatst zeer viscerale, instinctieve muzikale keuzes tegenover meer cerebrale benaderingen om stemming en gevoel te creëren,' zegt Lack.

Het creatieve proces achter Otherwhere werd in een specifiek tijdsbestek gehouden. Zodra het materiaal geschreven was, repeteerden Koch en Lack drie dagen met het orkest voor een live-optreden in Berlijn, en het album werd opgenomen op de derde dag. Het schrijven van de muziek verliep organisch - soms stelde Lack een idee voor een strijkerscompositie voor, waar Koch dan lagen sub-bas, percussie en synths aan toevoegde. Op andere momenten experimenteerde Koch op de piano en vulde Lack zijn idee aan met strijkers, 'we voedden elkaars ideeën en kaatsten ze heen en weer,' legt Koch uit, 'wat wat tijd kostte was het eigenlijke orkestratiegedeelte, het creëren van de bladmuziek voor de spelers, wat meesterlijk gedaan werd door Savannah.' De symbiose tussen de artiesten betekende ook dat ze zich in elkaars muzikale werelden waagden. In plaats van Koch bij de elektronica te houden en Lack over te laten aan de akoestische arrangementen, creëerde hij sommige van de sound design-elementen uit de eigenlijke orkestopnames, 'het is een echte fusie in plaats van strijkers over een vooraf geschreven elektronische track te leggen,' legt Koch uit.

De resulterende 5 tracks op de EP zijn een samensmelting van deze talenten en ideeën. In de track 'Light through a canvas' zweeft Lack's klassiek geïnformeerde viool over Koch's futuristische en donkere achtergrond, culminerend in een dramatische furore die alleen past bij een orkest. steam' is een persoonlijke favoriet van beide artiesten, misschien omdat het hun werkrelatie samenvat en hun complementariteit zo goed tot uitdrukking brengt: 'Ik schreef het oorspronkelijke idee daarvoor op de piano. Het heeft een zekere eenvoud waar ik van hou, terwijl het een heel aparte sfeer creëert, geïnspireerd door artiesten als Eno en Lenois of Harlod Budd,' zegt Koch over het nummer. 'Robot's pianoschets was zo levendig voor mij, dat de strijkers gewoon 'wisten' wat ze moesten doen om die boog en vibe te dienen,' voegt Lack toe. Op de hele EP zorgt de combinatie van Kochs elektronische productie met Savannahs strijkers voor een zekere spanning bij de luisteraar - er zijn momenten van hartverscheurende troost en momenten van griezelige ontheemding. Deze tegenstrijdige gevoelens van veiligheid en onbekendheid zijn niet nieuw voor Koch, de componist plaatst vaak het organische tegenover het synthetische om zowel intimiteit als vervreemding, humanisme en futurisme op te roepen. 'Ik ben gefascineerd door het onbekende. Het is iets dat me eerder opwindt dan bang maakt,' legt Koch uit. In Otherwhere wordt deze spanning alleen maar versterkt door het orkest.
**Sound: Stereo
**Speelduur: 23 min.
**Leeftijd: [Onbekend]
**Productiejaar: 2019
|extSCDVD1|